Oervrouw Gekreukeld en verdord weegt ze niets als we haar vogelbotten tillen om het ziekbed te verschonen. Ik heb haar alleen maar oud gekend, gebogen schuifelend door de kamer van de kachel naar het dressoir Van de breikous naar de Bijbel in de grote rieten stoel op zwart gebarsten schoenen, tot haar val over mijn schooltas. Ooit was ze een oervrouw gesneden uit hout dat zelfs in ouderdom als een wilg nog kon buigen.

Martje Bijl-Koorn

Thuis

Inhoud

Vorig

Volgende