De naalden

De naalden

Er waren monden te voeden, dochters te kleden,
ze werden gemeten om taille en tors.
Patronen geraderd
uit bloemenpapier, stof geknipt
op het tafelzeil, contouren dubbel doorgeslagen
dan losgeknipt
tot een stippellijn van pluizig garen.

Het rijgen van een jurk, een jas,
een bloes. Het passen met lippen vol spelden,
handen fladderend langs ledematen
-Kind, sta in 's hemelsnaam stil!-
het sjorren, het trekken, en dan het stikken
op de Minerva
Scherp als de bliksem
een spoor van steken,
een knal als een schot als de naald weer eens brak
zuchten, vloeken, een nieuwe

toch de naden voltooid,
dan de knopen met de hand.

Daarna nog tijd tot in de kleine uren
om een bruidsjapon te maken
voor de barbiepop van het jongste kind
met strakke lange mouwen, een rits
in de rug en parels op de sluier.

nld
Thuis Inhoud Volgende